Κυπριακό

Αντιλαμβανόμαστε ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής, κατοχής και κατάφορης καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δεσμεύεται να συνεχίσει τον αντικατοχικό αγώνα με κάθε ειρηνικό μέσο και προς κάθε κατεύθυνση. Πιστεύουμε ότι η Κυβέρνηση πρέπει να εκμεταλλευτεί την ένταξη μας στην ΕΕ για προβολή και προώθηση του εθνικού μας προβλήματος και να πιέσει για πιο έμπρακτη και άμεση εμπλοκή της ΕΕ στη διαδικασία επίλυσής του. Πρέπει να χρησιμοποιήσει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας ως μοχλό πίεσης για εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου στο νησί και αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Θεωρούμε ότι η λύση του κυπριακού προβλήματος πρέπει να επιδιώκει τους ακόλουθους στόχους/περιεχόμενο:

1. Διασφάλιση του αναφαίρετου δικαιώματος των προσφύγων για επιστροφή στις πατρογονικές τους εστίες και αξιοποίηση των περιουσιών τους.

2. Αποχώρηση όλων των κατοχικών στρατευμάτων.

3. Άμεση κατάργηση του συστήματος εγγυήσεων και κατάργηση κάθε επεμβατικού δικαιώματος από τρίτες χώρες

4. Άμεση παύση και αναστροφή του συνεχιζόμενου εγκλήματος πολέμου, του εποικισμού των κατεχόμενων περιοχών. Η λύση πρέπει να διασφαλίζει τη μη αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα της κατεχόμενης γης μας. Στη σκέψη της πολιτικής μας ηγεσίας πρέπει να είναι το γεγονός ότι όσο περνά ο χρόνος το πρόβλημα των εποίκων συνεχώς διογκώνεται με δραματικές συνέπειες για το εθνικό μας θέμα.

5. Διασφάλιση ισχυρών διεθνών εγγυήσεων για την εφαρμογή της λύσης και αναίρεση του δικαιώματος μονομερούς επέμβασης της Τουρκίας.

6. Διασφάλιση όλων των βασικών ελευθεριών (εγκατάσταση – διακίνηση – ιδιοκτησία) καθώς και των δικαιωμάτων που εκπηγάζουν από το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

7. Διακρίβωση της τύχης όλων των αγνοουμένων.

8. Εξεύρεση μιας λειτουργικής λύσης, η οποία θα μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά μέσα στην ΕΕ και θα αποκλείει την πιθανότητα επανάληψης γεγονότων του παρελθόντος.

9. Στον αγώνα μας για εθνική σωτηρία, στόχος όλων θα πρέπει να είναι η διασφάλιση εκείνων των στοιχείων, που θα διατηρούν την εθνική μας ταυτότητα, αλλά και την κρατική μας υπόσταση, μέσα από τη λειτουργία και εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου.

Η πατρίδα μας δικαιολογημένα επένδυσε και δημιούργησε αισιόδοξες προοπτικές με την ένταξή της στην ΕΕ. Οι προσδοκίες βασίζονταν σε δύο βασικούς πυλώνες. Η μία στρατηγική εστιαζόταν στο να αποτελέσει η ΕΕ τον καταλύτη επίλυσης του κυπριακού και η δεύτερη αφορούσε στην πορεία ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, όπου η Κύπρος θα αποτελούσε το «χειρόφρενο» για αυτήν την πορεία με αποτέλεσμα η Τουρκία να αισθανθεί την πίεση των ευθυνών της για το κυπριακό πρόβλημα.

Η Τουρκία, είναι η χώρα που προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες σχετικά με τον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό, η χώρα που κουβαλά τα βαρίδια των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντός και εκτός Τουρκίας, η χώρα που ευθύνεται για την κατοχή ευρωπαϊκού εδάφους και την παρουσία κατοχικών στρατευμάτων σε χώρα μέλος της ΕΕ, η χώρα που παραβίαζε ετσιθελικά και παρανόμως την Κυπριακή ΑΟΖ.

Ακόμα και σήμερα, που οι πιθανότητες πλήρους ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ ελαχιστοποιούνται και προκύπτει πιθανότερο το σενάριο μιας ειδικής προνομιακής σχέσης Τουρκίας – ΕΕ, θεωρούμε ότι υπάρχουν πολλά που μπορούν να κερδηθούν. Πρέπει επιτέλους να δράσουμε αποτελεσματικά εξυπηρετώντας τους οραματισμούς και τους στόχους μας για τους οποίους αγωνιστήκαμε σθεναρά για να είμαστε πλήρες μέλος της ΕΕ.

Θεωρούμε ότι όλοι έχουμε υποχρέωση επιδείξουμε ενότητα και μαζικότητα στον αντικατοχικό αγώνα, χωρίς ενδοιασμούς, προκαταλήψεις και παραταξιακά συμφέροντα.